Anlatmaya başladığım şey benim hikayem , düşüncelerimi nasıl toparlayabilirim napabilirim bilmiyorum aslında ?? İnsan kaç’a bölünür ? Ne kadar kendinde kalabilirsin ? Bu ve benzeri şeyler aklıma geliyor yaşantım boyunca .. Çünkü bazen hayatta dibi görmeden sorgulamıyosun , ben bunu yaşadığım ve gördüğüm acılarla anladım ! Hayatım boyunca ne kadar büyük konuştuysam tüm laflarımı yedirdi hayat bana , geriye temiz bir geçmiş bırakmak isterken ben , yıkık bir hayat , kırık bir kalp kaldı ..Benim hayatı sorgulamam o zaman başladı ! Hayat çok uzun görünsede kısa olduğunu yaşadığım kısa mutluluklarla anladım. Acıların daha uzun çekildiğini ve bazen en uzun geceden bile uzun acıların olabiliceğini gördüm .. Zaman çoğu zaman yaralara merhem olmasını isterken bizi daha derinlere sürükler ..
Benim hayatımda dolup taştığım günler , susup oturduğum zamanlar , beklemeyi annemin çimdiğiyle öğrendiğim anlarımla dolu .. Çocukken hep mutluyduk , acılarla büyüyünce karşılaşıcağını nerden bilirsin ki o aklınla ?? Şimdi düşünüyorum da belkide bu yüzdendir yalnızlığım .. Ben acıya hüzne zamansız yakalandım ..!
Ben yalnız kalmayı kendim tercih ettim hep , sonradan susmak daha anlamlı geldi bana , deli dolu biriydim hep ama galiba şimdi dolu biri haline geldim .. bir gün aklımdaki tüm sorulara cevap bulurum .. o zaman hayatımı daha geniş bir çerçeveden görebilirim galiba ..? Ve umarım tekrar yeni bir acıya kucak açtırmak zorunda bırakmaz beni hayat ..
Deniz'in blogu 